Η καθημερινότητά μας είναι βουτηγμένη στο χρώμα. Κάθε μας δραστηριότητα, κάθε συναίσθημα συνδέεται με ένα από αυτά, από το τι χρώμα θα φορέσουμε μέχρι τα χρώματα που θα διακοσμήσουμε το σπίτι μας.
Η επίδρασή τους στον εγκέφαλό μας μπορεί να μην είναι φανερά έκδηλη. Πολλοί ψυχολόγοι όμως συμφωνούν ότι το χρώμα επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις καταστάσεις.
Είναι πάρα πολλές οι εκφράσεις της καθημερινότητας που περιλαμβάνουν χρώμα χωρίς να μπορεί κανείς να πει με την λογική του ποιος είναι ο λόγος – κίτρινος τύπος, λευκή απεργία, μαύρη αγορά, άσπρισε από φόβο, κίτρινος πυρετός, κόκκινος από ντροπή, κτλ.
Ημερολογιακά λοιπόν μπορεί να διανύουμε το τρίτο μήνα της Άνοιξης, αλλά το χρώμα που θέλω να «καταπιαστώ» .. είναι το μαύρο. Εντελώς κόντρα στη πολυχρωμία της φύσης γύρω μου.. Ένα χρώμα που εδώ και αρκετό καιρό σκέπασε τις σκέψεις μας . σκοτείνιασε την αισιοδοξία μας, «μαύρισε» τη ψυχή μας με αυτά που συνέβησαν στον κόσμο όλο. ένα χρώμα λοιπόν που ήταν πρωταγωνιστής και κυριάρχησε στη γλώσσα και στη σκέψη μας στη πιο πολύχρωμη εποχή του χρόνου.
Κάθε ένας από εμάς περιέχει κρυμμένα χρώματα μέσα του…και το δικό μου αναμφίβολα είναι αυτό το απόλυτο, επιβλητικό, έντονο, μυστήριο, κυριαρχικό χρώμα.Το μαύρο!
Ξεχωρίζει!! Τέλος!
Δεν είναι καν χρώμα, αφού απορροφά όλο το φως του χρωματικού φάσματος.. Δεν ανήκει σε καμμιά κατηγορία χρωμάτων (βασικά- συμπληρωματικά -τριτεύοντα) Υπάρχει μέσα από την απουσία.. Υπάρχει εξαρχής.. κι αυτό είναι η μυστηριώδης γοητεία του.
Αγαπώ αυτό το άκρως επιβλητικό χρώμα , και θέλοντας να το υποστηρίξω. έκανα κάποιες σκέψεις γιαυτό. που άν και «μαύρες», έχουν γοητεία, έχουν μυστήριο. έχουν γεύση. έχουν μουσική..
Το αγαπώ γιατί……
Δες πόσο όμορφα αναδεικνύονται όλα τα χρώματα…. όταν απλώσουν πάνω του! Με μια λαμπρότητα και μια καθαρότητα, ακόμα και στην ελάχιστη ποσότητα .. μιας κουταλιάς!
Αν ήμουν χρώμα , αυτό θάταν μαύρο. Για να απορροφώ σαν σφουγγάρι , τη γλυκύτητα από το κίτρινο ή το πορτοκαλί συναίσθημα χαράς, ζεστασιάς, θετικότητας…. με σοβαρότητα…και να το αποθηκεύω στο βάθος του..ως πολύτιμο ..
Λένε…. ότι η αγάπη αποτελείται από τα χρώματα που εσύ της δίνεις. Ότι η αγάπη είναι αίσθημα χρωμάτων και στιγμών.
Στην αγάπη δεν κυριαρχεί μόνο το κόκκινο χρώμα, υπάρχει και το μαύρο. Όπως και στον έρωτα.. Αν δεν νιώσεις, η καρδιά σου να μαυρίζει και να σπάει σε χίλια κομμάτια, αν δεν κλαις και την ίδια στιγμή δε χαμογελάς… δεν έχεις νιώσει το απόλυτο!
Όταν δεν αισθάνεσαι πολλά, δεν νιώθεις το μαύρο, δεν το αντιλαμβάνεσαι.….
Είναι τραγικό και αυστηρό και εμπνέει σταθερότητα και σοβαρότητα. Επίσης εκφράζει την πειθαρχία και την εσωστρέφεια, τις ανέκφραστες ικανότητες, αλλά και το φόβο για το μέλλον. Το μαύρο αυξάνει την αυτοσυγκράτηση και την αυτάρκεια.
Οι τροφές με μαύρο χρώμα (ελιές, χαβιάρι, γλυκόριζα, σταφίδες) βοηθούν στην ανακάλυψη του εσωτερικού μας κόσμου.
Πολυάριθμα τραγούδια έχουν απαθανατίσει το μαύρο χρώμα στους τίτλους τους. Ας δούμε μερικά:
Μια «μαύρη λίστα» μουσικής ❤
«Baby’s in Black» – The Beatles
«Paint it Black» – The Rolling Stones
«Back in Black» – AC/DC
«Back To Black» – Lucinda Williams
«Black and Blue» – Van Halen
«Black and White» – Three Dog Night
«Black Betty» – Lynyrd Skynyrd
«Black Country Woman» – Led Zeppelin
«Black Crow Blues» – Bob Dylan
«Black Magic Woman» – Carlos Santana
«Black Velvet» – Alannah Myles
..κι ενώ ο ο σπουδαίος γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ-Ογκίστ Ρενουάρ. έλεγε: «Πέρασα 40 χρόνια ανακαλύπτοντας ότι ο βασιλιάς όλων των χρωμάτων είναι το μαύρο»,
«Το μαύρο δεν είναι χρώμα», θα του αντιγύριζε ο επίσης σπουδαίος γάλλος ζωγράφος Εντουάρ Μανέ.
«Το μαύρο είναι το χρώμα του φωτός και όχι του σκοταδιού», έλεγε ο Ματίς.
‘Για μη χρώμα πάντως, το μαύρο μια χαρά τα πάει στο πώς επηρεάζει την ανθρωπότητα!’ λέω εγώ 🙂
Rennesense ❤
tasty life 
Έτσι λοιπόν ίσως προσεγγίσει κανείς και το μαύρο φόντο εδώ στο δικτυακό σου σπιτικό. Πέρα όμως από αυτό, ειλικρινά μένω γοητευμένος με αυτήν σου την ανάλυση προσέγγιση. Μένω γοητευμένος γιατί συναντώ μια υπερβατική σκέψη. Μια διαίσθηση που σηκώνει το χαλί και ερευνά προσεκτικά κάτω από την προχειρότητα που δίνει η επικάλυψή του. Οφείλω εδώ να καταθέσω τον σεβασμό μου σε αυτό σου εδώ το θέμα, που όσο καιρό σε παρακολουθώ, για μένα είναι ότι καλύτερο, πιο εγκεφαλικό και μυητικό έχω διαβάσει!
Και συνάμα σε ευχαριστώ γιατί, μέσα από την τόσο αναλυτική σου παρουσίαση, τα παραδείγματά σου, τις μουσικκές σου, το κατάλαβα, το αφομοίωσα και έσπευσα να συμφωνήσω μαζί του.
Χωρίς να θέλω να δηλώσω ότι σε ακολουθώ, εκ των προτέρων, μπορώ να πω ότι και η δική μου προτίμηση είναι στο σκούρο χρώμα. Όχι, για τα μπλογκ μου δεν επέλεξα κάποιο μαύρο αν και το αγαπώ. Επιλέγοντας όμως κάτι σκούρο βαθύ τουλάχιστον κατάλαβα ως ένα βαθμό τη γοητεία του και την επιρροή του.
Φεύγω από εδώ σήμερα ενθουσιασμένος ειλικρινά. Την καλησπέρα μου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Πώς απαντάς σε έναν τόσο όμορφο σχολιασμό, αλήθεια!! μου λές? 🙂 🙂
(ας το πιάσω με.. σειρά )
Καταρχήν σευχαριστώ πολύ για τα τόσα όμορφα που μου έγραψες!!!
Χαίρομαι πολύ γιατί όποτε κάνω μια ανάρτηση, αντιλαμβάνεσαι με ακρίβεια αυτό που θέλω να εκφράσω..
( κι αυτό που θέλω να εκφράσω, γίνεται άλλοτε εύκολα κατανοητό κι άλλοτε κάπως μπερδεμένα, λόγω της απειρίας μου στη γραπτή έκφραση, ) 🙂
Στο » μαύρο » θέμα μας λοιπόν
ήθελα να τονίσω την αίσθηση της αλήθεια του , του βάθους του, της ουσίας του..
την ιδιαιτερότητα, την αισθαντικότητα, το ακραίο του, τη σαγήνη του, την απολυτότητά του.
Όλα αυτά..που σαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά.. με γοητεύουν!
Οι επιστήμονες λοιπόν λένε ότι ο κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να είναι ένα χρώμα. ανεξάρτητα από το πως επηρεάζεται ή το πως αλλάζει η ψυχολογία του ανά πάσα στιγμή..
θέλω να πω : όταν λέω ότι εγώ είμαι μαύρο..εννοώ ότι, είτε χαίρομαι, είτε αγχώνομαι, είτε ερωτεύομαι, είτε πενθώ, αισθάνομαι όλα τα συναισθήματα στο μέγιστο της έντασής τους.. και σε μεγάλο βάθος το όποιο συναίσθημα..
κι αυτα είναι ποιότητες του..μαύρου 🙂
ps: Διαβάζοντας λοιπόν χτες βράδυ » Το βλέμμα στην όχθη του ποταμού»
( το οποίο είναι τόσο καταπληκτικά noir, οπως μου αρέσει 🙂 )
κατανοώ καλύτερα τον λόγο που αντιλαμβάνεσαι το μαύρο, οπως το αντιλαμβάνομαι κι εγω!)
Πρέπει κανείς να μπορεί να νιώθει έντονα , για να μπορεί να γράψει μια noir ιστορία!!
Σε ευχαριστώ και πάλι Γιάννη, με τιμούν τα σχόλια σου και οι επισκέψεις σου στο μπλογκοσπιτάκι μου!!
να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, με εμπνεύσεις σε χρωματισμούς που σε γεμίζουν:)
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Τι τιμή για μένα η ενασχόληση με ένα ταπεινό μου διήγημα. Ειλικρινά σε ευχαριστώ για το σεβασμό που έδωσες.
Ειρήνη, ακόμα περισσότερο σήμερα, διαβάζοντας τις επεξηγήσεις σου για το «μαύρο» του χρώματος, νιώθω πιο γοητευμένος από την πνευματική σου προσέγγιση σε μια σειρά πράγματα. Στο πως αντιλαμβάνεσαι και πως προσεγγίζεις όλα αυτά τα συναισθήματα που δρουν στη ζωή μας. Στο απόλυτο. Στην έντασή τους, στην κορύφωσή τους.
Ειρήνη μου χαίρομαι που είμαστε εδώ στα μπλογκόσπιτά μας και απολαμβάνουμε αυτές τις όμορφες στιγμές που δίνουν ακριβώς αυτήν την επικοινωνία.
Ένα ακόμα μεγάλο ευχαριστώ και προσμένω το καινούργιο σου.
Την καλησπέρα μου.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Χμ! Ειρήνη μου! 😉
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω κάθετα και οριζοντίως!!! 😀
Το κάθετο έχει σχέση με την σχέση μας με την Γη που πατάμε που μας τρέφει και μας στηρίζει και με τον ουρανό που μας εμπνέει και όλα τα παραπάνω είναι πολύχρωμα!
Το σώμα μας, μέσα του, έχει ακριβώς όλα τα χρώματα της φύσης και αυτή είναι μια οριζόντια διαπίστωση! 😉
Από μικρή αποφεύγω το μαύρο και μάλιστα θυμάμαι την δασκάλα γιόγκα που μας έλεγε, μη φοράτε ούτε μαύρα εσώρουχα! 😛
Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το λευκό που περιέχει και όλα τα χρώματα!
Ο καθένας χρωματίζει την ζωή του, σύμφωνα με το χρώμα που του μιλάει εκείνη τη στιγμή και η Ανατολική φιλοσοφία που βασίζεται στο αίσθημα, είναι και αυτή πολύχρωμη!
Την εποχή κρίσης στη ζωή μου, η πολυχρωμία είναι αυτή που με έβγαλε από το σκοτάδι, γιατί ρωτούσα τον εαυτό μου, με τι χρώμα αισθάνεται χαρά! 😉
Τα μαύρα τραγούδια που «προτείνεις» θα τα ακούσω κάποια στιγμή που διάθεση μου, θα μου το επιτρέπει και αυτό δεν θα πει πως η επιλογή σου δεν είναι εξαιρετική!
Φυσικά και τα ΑΦιλάκια μου, μόνο πολύχρωμα μπορεί να είναι!!! 🙂 🙂 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Χαρωπά και χρωματιστά θα συμφωνήσω..ότι διαφωνούμε Στεφανία μου ως προς την προτίμηση χρώματος…κάθετα και οριζοντίως!! 🙂
To κάθετο έχει σχέση με τη σχέση μας όχι μόνο με τη γη που πατάμε, που βλέπουμε και αλληλοεπιδρούμε..αλλά και με το σύμπαν ολόκληρο..εκεί όπου κυριαρχεί το .. μυστήριο, το άγνωστο.το άπειρο. κι εμεις είμαστε μέρος αυτού..
Μου αρέσει που σου αρέσει το λευκό 🙂
( μόνο με το αγαπημένο μου μαύρο κάνει την πιο λαμπερή αντίθεση) 🙂
Αγαπώ όλα τα χρώματα προσωπικά αρκεί να μην υπάρχει γύρω μου η αίσθηση του παρδαλού.. αυτό με κουράζει.
Εξαιρόντας το μαύρο ( ως αγαπημένο) προτιμώ τα γήινα ..αν και διάβαζα κάπου ότι στην κλασική θεωρία των χρωμάτων το μαύρο ανήκει στα ουδέτερα ή γήινα χρώματα που συνήθως δεν εμφανίζονται πάνω στον γνωστό χρωματικό κύκλο.
Ααα.. και αυτό το all time classic μαύρο το έχω φορέσει στις πιο δυνατές συναισθηματικές στιγμές μου ( είτε χαράς-είτε λύπης) 😉
Καλό βράδυ Στεφανία μου να έχεις.. και όνειρα..πολύχρωμα 🙂
φιλιά πολλά !!!
( χαζεύω τώρα τα αστεράκια, το πως λαμπυρίζουν πάνω στo μαύρο του απέραντου νυχτερινού ουρανού) 🙂
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Είναι κι αυτή μία άλλη οπτική, Θετική που δεν την είχα σκεφτεί και μου αρέσει. Μου αρέσουν τα γήινα χρώματα.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ω! Καλησπέρα! 🙂
Χαίρομαι που σου άρεσε 🙂
μεταξύ μας τώρα 🙂 άσχετα αν το υπερασπίζομαι το μαύρο λόγω προτίμησης,
πιστεύω ότι είναι το πιο παρεξηγημένο χρώμα.( συνήθως το συνδέουν περισσότερο με θλίψη, αρνητικότητα, κι ένα σωρό άλλα αρνητικά).
Για όλα όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά 🙂
και η άλλη πλευρά του μαύρου, αστράφτει και λαμπυρίζει με τρόπο ..ασυναγώνιστα γοητευτικό!:)
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Κάθε έννοια συνυπάρχει με την αντίθετή της. Η αξία του μαύρου είναι όπως εκείνη που έχει το σκοτάδι. Αν δεν υπήρχε αυτό, δεν θα υπήρχε το φως (Ομοίως και το αντίστροφο). Στη διάρκεια της νύχτας, ο ήλιος δεν είναι σε ανυπαρξία. Απλώς, δεν τον βλέπουμε. Όμως υπάρχει.
Ένας ακόμα ρόλος του μαύρου λοιπόν, το ότι χωρίς αυτό, δεν θα ήταν κατανοητό και το λευκό. Εξ ου και κατά μία έννοια, όντως «το μαύρο είναι το χρώμα του φωτός».
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Σε ευχαριστώ πολύ για τον όμορφο σχολιασμό σου,
που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, φυσικά! 🙂
Αυτή » η απουσία » του ως χρώμα είναι που κάνει το μαύρο,
τόσο γοητευτικό στα μάτια μου.
Μια απουσία όμως απαραίτητη, ώστε να κατανοήσουμε όλα τα χρώματα.
Όντως , » το μαύρο είναι το χρώμα του φωτός»
Αλήθεια, τι κάνει κανείς όταν θέλει το δωμάτιο του να μην είναι σκοτεινό?
Δε κάνει τίποτα κατευθείαν στο σκοτάδι..
Μπορεί να κάνει κάτι μόνο με το φως..:)
Μου αρέσει!Μου αρέσει!