tasty ways for soul & body
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου «ενεργό» σε μια κουζίνα, τη βασιλόπιτα την έφτιαχνα πάντα εγώ. Η δε κοπή της, ήταν στιγμή χαράς, προσμονής ( σε ποιόν θα πέσει το φλουρί) αγάπης και όμορφων συναισθημάτων.
Δεν άλλαξα ποτέ τη συνταγή της, γιατί ήθελα να «αποτυπωθεί» η γεύση της στο πέρασμα των χρόνων.Έτσι σε κάθε νέα χρονιά που κόβαμε τη πίτα,το άρωμά της να μας θυμίζει όλες τις Πρωτοχρονιές που περάσαμε…. που λες και ήταν όλες μία.
Μια χρονιά φεύγει..
Η στιγμή της ανασκόπησης..…
και με κριτική ματιά, κοιτάζω την αλήθεια μου ,
κι αφήνω πίσω μου βαρίδια ,
Οι δικές μου σκέψεις για τα Χριστούγεννα, αρχίζουν πάντα μέσα στο Νοέμβρη. Είναι οι μέρες του οι μικρές και σκοτεινές, είναι το μελαγχολικό τοπίο της φύσης που δείχνει μια παύση της ζωής, μια ανάπαυση… δεν ξέρω.. ίσως αυτά κι άλλα τόσα, όπως οι βροχές του που σε περιορίζουν σπίτι και το πρώτο άναμμα στο τζάκι, κι όλη αυτή η θαλπωρή με κάνει να σκέφτομαι τα Χριστούγεννα.
Ο Δεκέμβρης μόλις έφτασε, φουριόζος κι ανυπόμονος να σκορπίσει τις πραμάτειες του ολούθε ( τα πρώτα χιονάκια στις βουνοκορφές, μυρωδιές καμμένου ξύλου από τις καμινάδες, στολίδια Χριστουγεννιάτικα παντού, και σκέψεις, σκέψεις πολλές να στριφογυρίζουν στα κεφαλάκια μας, που να αφορούν τα <<μέσα >> και τα << έξω>> μας )
as my beloved autumn is over…
❤
…… κάτι που να ακούσω
Μου αρέσουν τα γενέθλια.
Οι ευχές, τα δώρα, η τούρτα!!
Αυτή η μέρα μου ανήκει.
Αν ήθελα να περιγράψω με έναν πιο θεατρικό τρόπο το ξεκίνημα της μέρας αυτός θα ήταν ο παρακάτω:
Τοποθεσία: Κρεβάτι
Ήχος: ξυπνητήρι
Ημέρα: η καθημερινή
Συναίσθημα: ακαθόριστο
Υπάρχουν και κάποιες μουσικές που δεν σχολιάζονται..
..απλά ακολουθείς την μαγεία τους…
Συνέχεια ανάγνωσης «Pink Floyd – Shine On You Crazy Diamond I-IX»
Υπάρχει μια φυλή στην Αφρική, όπου η ημερομηνία γέννησης ενός παιδιού δεν υπολογίζεται από τη στιγμή που γεννήθηκε, ούτε από τη στιγμή της σύλληψης ….. αλλά από την ημέρα που το παιδί υπήρξε ως σκέψη στο μυαλό της μητέρας του.
